Recensie Nicole Philoména 04-10-08
Hartverwarmend optreden van Nicole Philoména y Compadres

Zaterdag 4
oktober verraste Nicole Philomena met haar vijfman sterke band het publiek
in het Kulturhus in Ruurlo.
Zij zorgden
voor een verrukkelijke avond met hartverwarmende, hartstochtelijke songs van
ver over de grenzen.
Zoals het altijd gaat met hartstochtelijke liederen verhaalden ze van
gevonden en verloren liefdes, van gestorven geliefden,
van haat en
smaad, van rouw en heimwee.
Nicole zong het prachtige lied "Je
chanterai pour toi" van voetballer-componist Boubacar Traoré uit Mali en
vertelde het volgende: dit lied schreef hij voor zijn vrouw Pierette: 'als
je wist hoeveel ik van je hou, dan zou je ook van mij houden.
Sluit me in je armen en ik zal voor je
zingen'
Boubacar Traoré was al in de jaren 60 en 70 een enorm populaire zanger in
Mali, vergelijkbaar met Elvis Presley of Chuck Berry.
Zijn bijnaam "KarKar' (dribbel dribbel)
kreeg hij in zijn voetbaljaren.
Nadat zijn vrouw in het kraambed overleden
was, vertrok hij naar Europa, omdat hij ondanks zijn populariteit in Mali
niet van zijn muziek kon leven. Na jaren uit de spotlights te zijn geweest
(de Malinezen dachten zelfs dat hij dood was) werd hij in Frankrijk weer
ontdekt.
Philomena zong ook het ontroerende lied Sofrimento van de uit Angola
afkomstige zanger Waldemar Bastos.
Hij was in
zijn land al even populair als Boubakar. Tijdens de heftige strijd voor
onafhankelijkheid vluchtte hij naar Portugal.
Met zijn lied
'Sofrimento' bezingt hij de hoop op een betere toekomst voor Angola en zijn
landgenoten. 'laten wij als broeders elkaars handen vasthouden en dit mooie,
rijke land weer opbouwen'.
Met het
gedicht Garça perdida van João Mendonça dat op muziek gezet is door Leonardo
Amuedo betoverde Nicole het publiek. Het lied beschrijft de tocht naar
innerlijke bevrijding. Fado's uit Portugal, Habanera's uit Cuba.
Het repertoire van Philomena valt moeilijk onder een noemer te brengen, een
etiket erop plakken is vrijwel ondoenlijk. Dat maakt het lastig om te
verwoorden over welke muziek het gaat. Wereldmuziek ja, maar waarvandaan?
Wereldblues dan, van Afrika naar Peru, van Cuba naar Mexico, van Spanje naar
Portugal?
Zeker is dat
Philomena de parels geplukt heeft uit de landen waar haar oog op viel.
Met haar prachtige stem en warme uitstraling vertolkte zij de liederen op
een manier die doordrong tot diep in de ziel. Haar bandleden ondersteunden
haar hierbij op uitstekende wijze, goed op elkaar ingespeeld als zij zijn.
Hans Rikken, improviseerde wisselend op zijn klarinet en saxofoon en gaf
schitterende solo's weg.
De mondharmonica, die bespeeld werd door percussionist Peter Strooy, gaf aan
enkele nummers een diep melancholiek gevoel mee.
Het razend enthousiaste publiek applaudisseerde uitbundig en was opgelucht
dat het orkest nog een toegift gaf, voordat men weer de koude herfstnacht in
moest.

Nicole Philoména y ‘Compadres' in Kulturhus op zaterdag 4 oktober
Nicoles
compadres:
Erwin Kandou - gitaar
Ted van Noort - gitaar
Richard Peetoom - contrabas
Peter Strooy
- cajón, percussie
gastmuzikant: Hans Rikken - klarinet
|